Η καταπολέμηση των τρωκτικών σε δημόσιους χώρους είναι μια πολύ δύσκολη υπόθεση γιατί εγκυμονεί πολλούς κινδύνους. Τώρα τι θα κάνουμε;
Εστιάτορες παραπονιούνται ότι στα υπόγειά τους βλέπουν ποντίκια και γείτονες ότι τα πεζοδρόμια και τα πάρκα έχουν γίνει κέντρα διερχομένων τρωκτικών. Είναι γεγονός ότι τους τελευταίους μήνες παρατηρείται μία όλο και πιο συχνή εμφάνιση ποντικών στην Αθήνα και είναι κάτι που το παραδέχονται όλοι.
Πληροφορίες της ATHENS VOICE από την Περιφέρεια Αττικής λένε ότι «έχει παρατηρηθεί αύξηση των περιστατικών παγκοσμίως τα τελευταία δύο χρόνια λόγω της πανδημίας, διότι δεν υπάρχει όχληση των τρωκτικών από την κυκλοφορία ανθρώπων και οχημάτων, ενώ στην Ελλάδα ένας επιπλέον λγος είναι ότι οι ιδιώτες (πολυκατοικίες, καταστήματα κ.τ.λ.) δεν διενεργούν στους χώρους τους μυοκτονίες και απεντομώσεις λόγω της οικονομικής κρίσης, με αποτέλεσμα την και εκ των έσω αύξηση των επιβλαβών αυτών πληθυσμών εντόμων και τρωκτικών.
Επίσης, στην αύξηση αυτών των πληθυσμών συμβάλει η κλιματική αλλαγή που με την παρατεταμένη αύξηση της θερμοκρασίας ευνοεί την ανάπτυξή τους».
Σύμφωνα με τις ίδιες αναφορές από την Περιφέρεια, «οι εργασίες της απολύμανσης – απεντόμωσης – μυοκτονίας σε δημόσιους χώρους ανήκουν στον εκάστοτε Δήμο. Οι περιπτώσεις στις οποίες επεμβαίνει η Περιφέρεια Αττικής είναι κατόπιν εισαγγελικής παραγγελίας σε ιδιωτικούς χώρους που αποτελούν ανθυγιεινές εστίες για τη διασφάλιση της δημόσιας υγείας».
Ο επιφορτισμένος υπάλληλος του Δήμου της Αθήνας είναι ο Χρήστος Μαρκουλής, γεωπόνος με μεταπτυχιακό στη δημόσια υγεία και υπεύθυνος στο Γραφείο Απεντομώσεων του Τμήματος Αστικής Πανίδας, της Διεύθυνσης Πρασίνου και Αστικής Πανίδας του Δήμου. Κάτσαμε για καφεδάκι στην πλατεία Αυδή, στο Μεταξουργείο, μία από τις πιο επιβαρυμένες περιοχές. «Δεν υπάρχει κάποια σχετική έρευνα, όμως βάσει και της εμπειρίας μου εκτιμώ ότι οι πιο “παλιές” γειτονιές, αυτές όπου υπάρχουν πολλά εγκαταλειμμένα σπίτια και πολλά καταστήματα εστίασης, είναι οι πιο ευάλωτες», λέει.
Ο Χ. Μαρκουλής σημειώνει ότι από το πρώτο λοκντάουν παρατηρήθηκε μια αύξηση των τρωκτικών και από το δεύτερο, που ήταν μεγαλύτερης χρονικής διάρκειας, η έξαρση ήταν ακόμα μεγαλύτερη.
Είναι χαρακτηριστικό ότι το Γραφείο Απεντόμωσης του Δήμου πριν από το πρώτο λοκντάουν δεχόταν περίπου 1-2 αιτήματα τον μήνα, τα οποία πλέον έχουν γίνει περίπου 3 την εβδομάδα. «Τα ποντίκια για να υπάρχουν πρέπει να έχουν φωλιά και φαγητό. Για παράδειγμα, ένα ποντίκι που είχε τη φωλιά του κάπου στο Μοναστηράκι ήξερε πού θα βρει φαγητό, ίσως στους κάδους που πετούσαν τα απορρίμματά τους τα καταστήματα εστίασης.
Όταν αυτά έκλεισαν, τα ποντίκια βγήκαν στον δρόμο προς αναζήτηση τροφής. Αποκτώντας αυτή τη νέα συνήθεια, πιθανόν να έφτιαξαν και αλλού φωλιές, ενώ εκεί που δεν τα βλέπαμε στους δρόμους, τώρα τα βλέπουμε. Πάντως, δεν μπορούμε να απαντήσουμε ξεκάθαρα εάν υπάρχει αύξηση του πληθυσμού ή εάν παραμένει ο ίδιος, και τα βλέπουμε περισσότερο ακριβώς επειδή βγήκαν να ψάξουν για τροφή. Και δεν πρόκειται για μια παγκόσμια πρωτοτυπία της Αθήνας, παρόμοια προβλήματα αντιμετωπίζουν όλες οι μεγάλες πόλεις, το Λονδίνο, η Νέα Υόρκη».
Επίσης, ένα άλλο πρόβλημα της Αθήνας, διαχρονικό αυτό, είναι τα πολλά εγκαταλειμμένα σπίτια, στα οποία ο δήμος δεν μπορεί να μπει γιατί δεν υπάρχουν καν ιδιοκτήτες.
Πηγή: athensvoice